Historische Vereniging "De Zijpe"

Zoekresultaat:    1960-1970     

Aantal gevonden publicaties : 199   (uit: 1222) Getoond wordt publicatie : 181 t/m 199	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Meeste OCR-treffers

181.

Artikelnummer: 2017020312   Van armenhuis naar bejaardenhuis Buiten Zorg ZHB 2017-02;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1884-1979)

182.

Artikelnummer: 2017040309   De melkschuit van melkfabriek De Eensgezindheid ZHB 2017-04;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1900-1965) In ons Zijper boerenland was de melkschuit in de eerste helft van de vorige eeuw een vertrouwd verschijnsel. Onze polder werd doorsneden door de Groote Sloot en leende zich bijzonder voor het transport van melk per schuit van boer naar fabriek. We gaan echter nog een klein stapje terug, naar hoe het begon. Over de geschiedenis van de zuivel in de Zijpe en in het bijzonder over die van De Eensgezindheid is door Piet Bosman in de ZHB’s van 1983 tot 1985 al heel veel geschreven. De nadruk lag daar vooral over de zuivelproductie. Dit artikel, met de nadruk op het transport van de melk, kan als aanvulling op de beschrijving van Bosman worden beschouwd.

183.

Artikelnummer: 2017041012   Noodbrug Burgerbrug ZHB 2017-04;   auteur: Kramer, W. (Wim)    (1967-1976) In de ZHB van december 2014 vertelt Ria Vriend-Visser over de wandeling die ze onder leiding van Wim Kramer door Burgerbrug maakten. In dat artikel wordt ook kort gesproken over een noodbrug die in 1967 moest worden aangelegd. Ter gelegenheid van het feit dat dit nu 50 jaar geleden is heeft Wim Kramer onderstaand artikel geschreven.

184.

Artikelnummer: 2017041320   't Zand (N-H) in prentbriefkaarten (1) ZHB 2017-04;   auteur: Jimmink, D. (Danny)    (1742-1960) ‘t Zand ontstond in 1742 als buurtschap rondom het logement ’t Wapen van Alkmaar. De naam is ontleend aan een toenmalige herberg met de naam Het Zand gelegen op de plek (afb. 1) vlakbij het nu meest beeldbepalende element van het dorp; de pontonbrug. In dit artikel, dat eerder is gepubliceerd in ‘Filatelie uitgave 6/7 van 2017’, wordt aan de hand van prentbriefkaarten een impressie van het dorp gegeven.

185.

Artikelnummer: 2018011623   't Zand (N-H) in prentenbriefkaarten (2) ZHB 2018-01;   auteur: Jimmink, D. (Danny)    (1820-1990) In de ZHB 2017-04 werd een overzicht gegeven van ’t Zand aan de hand van prentbriefkaarten. Nu volgt het vervolg hierop waarin we nader ingaan op het kanaal en de rol die koning Willem I hier speelde. Dit artikel is eerder gepubliceerd in Filatelie 8/9 van 2017

186.

Artikelnummer: 2018020312   Het Zijper landbouwhuis ZHB 2018-02;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1932-1981) Na een tip van voorzitter Piet Glas van de Historische Vereniging, heb ik contact gezocht met de familie Nobel in Schagerbrug. Cees Nobel is een begenadigd verteller en was bereid één en ander te vertellen over het bedrijf, dat zijn vader had opgericht: Het Zijper Landbouwhuis, gevestigd aan de Grote Sloot in Sint Maartensbrug en tussen 1932 en 1981een begrip in de regio rond de Zijpe. Inmiddels bestaat dit bedrijf niet meer, maar de vraag bracht bij hem veel herinneringen naar boven. Na een aantal heel gezellige bezoekjes bij Cees en Tiny in Schagerbrug heb ik het volgende verhaal mogen optekenen.

187.

Artikelnummer: 2019010306   Koolzaadveredeling en -vermeerdering in De Zijpe ZHB 2019-01;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1967-2019) Bij een vorig artikel in de ZHB over het Zijper Landbouwhuis van de familie Nobel kwam de productie van ruiters aan de orde. Dit waren kleine stellages van vier stokken die aan de bovenzijde aan elkaar werden gebonden met ijzerdraad. Bij het spreiden van de stammetjes ontstond een piramide. Onderin werden vier stokken gelegd die op hun plaats werden gehouden door draadijzerogen in de staande constructie. Ze werden gebruikt om allerlei geoogste producten te drogen. Denk hierbij aan witte of bruine bonen of grauwe erwten. Producten waarbij het omhulsel van de boon, “de zaadschede”, eerst goed gedroogd moest zijn om te kunnen dorsen. Voor het drogen gebruikte men ruiters waarop het product werd gestapeld volgens een bepaald patroon. Zo hadden weer en wind vrije toegang tot en rondom het opgetaste product en kon de natuur zijn werk doen. Op een mooie droge dag kon er na enkele weken gedorst worden. Liefst nog met een beetje wind om na het dorsen het kaf van de zaden beter te kunnen scheiden. Vroeger werd dat gedaan met een dorsvlegel op een kleed, om de zaden uit hun omhulsel te slaan. Vaak gebeurde dit “vlegelen” met twee of drie personen die steeds na elkaar sloegen. Door dit vaste ritme van slagen bleef het te oogsten product in beweging. De cadans van de slagen was belangrijk, want het was zwaar en moeilijker werken als iemand steeds uit het ritme sloeg. Zo’n groentje werd zeker weggestuurd en moest het eerst maar eens gaan leren. Na het dorsen werd het grove kaf (stro) eraf geharkt en bleef het zaad met het fijne kaf achter op het kleed. Hierna werd het restant op het kleed bij elkaar geveegd en met de hand gezeefd om het zaad of de bonen van het fijne kaf te scheiden. De laatste kleine kafrestjes werden “op de wind” gescheiden. Dorsen was op deze manier een stoffige en zeer bewerkelijke klus. Deze werkwijze heeft honderden jaren standgehouden tot in de 19e eeuw de mechanisatie in opgang kwam.

188.

Artikelnummer: 2019030310   Familie Van Wel van 't Buurtje ZHB 2019-03;   auteur: Volkers, T. (Theo)    (1700-2019) Begin 2018 kreeg de historische vereniging een uitnodiging om aanwezig te zijn bij de presentatie van een boek over de familie Van Wel van ’t Buurtje. En zo kon het gebeuren dat Ineke van Stuijvenberg en Nettie Wezelman op zondag 11 maart aanwezig waren in de Koepel in Schagerbrug voor een feestelijke bijeenkomst rond het gereedkomen van dit boek. Zij kregen uit handen van de samenstellers, Kees van Wel en Christel Terwiel, een exemplaar overhandigd voor de vereniging. Na lezing vond ik het boekje zo interessant en zo rijk voorzien van fraaie illustraties, dat ik daar wel een artikel voor de ZHB in zag. In het overleg met Kees van Wel gaf hij aan daar nu geen tijd voor te hebben, maar dat hij het prima vond als ik me daar aan zou wagen. Het resultaat leest u hier.

189.

Artikelnummer: 2020011016   Amsterdammers in Petten ZHB 2020-01;   auteur: Glas, P. (Piet)    (1830-2019) Begin jaren ’60 van de vorige eeuw kon je de ‘echte’ Pettemers nog goed scheiden van de nieuw gekomen RCNers, die voornamelijk in de Eriksstraat woonden. Een eigenaardig fenomeen was dat je af en toe tussen de ‘echte’ Pettemers een Amsterdams accent hoorde. Tante Naatje Schaap bijvoorbeeld, die een soort conciërge was op de lagere school en Ome Nelis Engelbracht, als bestuurslid van de voetbalclub konden je in onvervalst Amsterdams toespreken. Maar ook bij schoenmaker Tolen en wat later bij de patattent van Moritz was een accent waar te nemen. Ze hadden iets met elkaar gemeen, want af en toe zag je ze allemaal bij elkaar zitten. Sigaren roken, advocaatje drinken, luide muziek, kortom gezellig. En ze konden ook nog eens geweldig dansen. Wat was dat toch allemaal? Waar kwam dat vandaan?

190.

Artikelnummer: 2020011723   Ik blijf een Zijpenaar ZHB 2020-01;   auteur: Ploeg, J. van der (Jaap)    (1934-2002) “Ik heb er een leuke jeugd gehad”. Aan het woord is de heer Roel Slagter. In de voorbije periode bezocht hij een aantal keren het Zijper Museum in Schagerbrug en wist de aandacht op zich te vestigen door te melden dat hij heel veel over de Zijpe kon vertellen. Dat maakte de redactie van dit blad uiteraard erg nieuwsgierig en een afspraak met Roel was snel gemaakt. Een middag bij hem thuis in Winkel en vervolgens een rondrit door de Zijper polder leverden een stroom aan informatie op. In onderstaand artikel schets ik daar een weergave van.

191.

Artikelnummer: 2020020917   Dirk Gootjes, Een vergeten violist uit Zijpe/Callantsoog ZHB 2020-02;   auteur: Volkers, T. (Theo)    (1885-1963) Dinsdag 1 oktober 1963 overleed op 78-jarige leeftijd in Mt. Vernon (New York, USA) de violist Dirk Gootjes. Hij werd op 17 maart 1885 geboren in Callantsoog (vermoedelijk Groote Keeten). Zijn ouders waren Pieter Gootjes, geboren aan de Oude Sluis (gem. Zijpe) op 6 februari 1861, en Aagje Hagenaar, geboren aan het Zand (gem. Zijpe) op 3 juni 1865. Op 9 september 2018 kreeg ik via de website van onze vereniging een bericht van Gert Gootjes uit Terwolde (geboren in Heerhugowaard). Hij vertelde daarin, dat hij informatie verzamelt over de Noord-Hollandse familie Gootjes. Een deel van deze familie woont al sinds 1740 in de Zijpe. Eén van de nakomelingen is de violist Dirk Gootjes. Uit krantenberichten van het begin van de vorige eeuw blijkt dat hij een redelijk beroemd musicus was. Toch lijkt Dirk in de Zijpe totaal vergeten. “Volgens mij weet men in de Zijpe niet welk een beroemde zoon ze heeft voortgebracht. Misschien kan de Historische Vereniging De Zijpe hierin verandering brengen” , aldus Gert. Deze uitdaging heb ik aangenomen. In dit artikel wil ik een zo goed mogelijk beeld schetsen van Dirk Gotjes, de vergeten violist uit Zijpe/Callantsoog.

192.

Artikelnummer: 2020021824   De geschiedenis van boerderij 'Hoop en Vlijt' ZHB 2020-02;   auteur: Brak, A. (Arie)    (1880-2016) In het uiterste Noordoosten van de polder E in de Zijpe, tussen de West-Friese dijk en de Slikkerdijk, ligt de boerderij ‘Hoop en Vlijt’. Hoewel de boerderij in het voorjaar van 1498 is gebouwd, begint dit verhaal pas in een herfst tussen 1880 en 1890. De boerderij was ongeveer 40 hectare groot en eigendom van de familie Christaan Willem Heybroek uit Heemstede: een welgestelde familie met eigendommen in Nederlands-Indië en een schoenenfabriek in Waalwijk, Langstraat in Brabant.

193.

Artikelnummer: 2021021216   Het levensverhaal van Annie Struijf-Rademaker ZHB 2021-02;   auteur: Struijf, M. (Margriet)    (1928-2016) Dit is het verhaal van mijn moeder Anna Rademaker. Het is een samenvatting van het uitgebreide levensverhaal dat zij in 2011 aan Ineke van Stuijvenberg heeft verteld en die dat heeft opgetekend. Ik zal het dan ook in de “ikvorm” vertellen. Het eerste deel van haar leven is vanuit historisch oogpunt het meest interessant en een spiegel van het dagelijks leven op een boerderij destijds. Mijn moeder was een echt “mensenmens”, ze was ongelooflijk gastvrij en sociaal en alles kon altijd bij haar. Ze wordt in de Zijpe door velen herinnerd om haar hartelijkheid en sociale instelling, een waardevol mens. Ze overleed op 18 mei 2016, op bijna 88-jarige leeftijd. De drie kinderen Rademaker

194.

Artikelnummer: 2021021724   Soms moet het roer helemaal om ZHB 2021-02;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1934-2021) Er is een oud gezegde: er zijn boeren die leven om te werken en boeren die werken om te leven. Maar er zijn meer opties op dit thema, en voor een volgend verhaal was ik daarom op bezoek bij de 86-jarige Piet Paarlberg, woonachtig aan de Belkmerweg 109-A in Sint Maartensvlotbrug. Piet is een kwieke en spraakzame verschijning die ik jaren geleden als lid van kolfsociëteit ´De Schoone Twaalfven´ heb leren kennen. We kolven inmiddels beiden niet meer maar de toenmalige onderlinge gesprekken hebben mij altijd geprikkeld om zijn verhalen op te schrijven. Daarom heb ik nu zogezegd de koe bij de horens gevat en heb een en ander op papier gezet.

195.

Artikelnummer: 2022011523   Geslacht Karel Bos: van reizend smidsgezel via Burgerbrug tot supersmid/grootindustrieel (1794-2020) ZHB 2022-01;   auteur: Struijf, M. (Margriet)    (1794-2020) Geïntrigeerd door het feit dat het zakenimperium BOSAL zijn oorsprong had in het dorp van mijn jeugd, Burgerbrug, heb ik me verdiept in de familiegeschiedenis van het geslacht “Karel Bos”, vijf vaders en zoons die telkens dezelfde voornaam kregen. Ter onderscheid duidt de familie ze aan met hun geboortejaar achter de naam; gemakshalve heb ik dat ook gedaan. Daar zij allen smeden in breedste zin van het woord waren, heb ik ook de evolutie van het smidswerk van de afgelopen twee eeuwen, zoals beleefd door de diverse Karel Bos-sen, in het artikel verwerkt. Belangrijkste informatie heb ik gekregen van Wim Kramer uit Burgerbrug, zijn oudere broer en schoonzus Jan Kramer en Nel Kramer-Besteman uit Zijdewind, Jan Dekker uit Sint Maartensbrug, maar bovenal van Mw. Iefje Zanting-Bos met wortels in Sint Maartensbrug en kleindochter van Karel (1873) en Mw. Cornelia Bos-Grootes, echtgenote van Karel (1928) en geboren in Schagerbrug, aan wie ik veel dank verschuldigd ben. Kenmerken van de Karels waren zelfstandig ondernemer, ambitieus, innovatief bezig en interesse in nieuwe technische ontwikkelingen. De evolutie in het denken over hun markt was van het dorp Burgerbrug en omgeving naar marktgebied in Noord-Holland boven het Noordzeekanaal, dan heel Nederland en uiteindelijk “de wereld is onze markt” (Karel 1928).Kenmerken van de Karels waren zelfstandig ondernemer, ambitieus, innovatief bezig en interesse in nieuwe technische ontwikkelingen. De evolutie in het denken over hun markt was van het dorp Burgerbrug en omgeving naar marktgebied in Noord-Holland boven het Noordzeekanaal, dan heel Nederland en uiteindelijk “de wereld is onze markt” (Karel 1928).

196.

Artikelnummer: 2022020514   Het verhaal van Kees Keijzer ZHB 2022-02;   auteur: Wolzak, I. (Ide)    (1921-2022) Dit boekje vol verhalen is verteld door Kees Keijzer in 2011 en geschreven door Ineke van Stuijvenberg. Het verhaal is aanwezig in het Zijper Museum. Deze verkorte bewerking is van de hand van Ide Wolzak.

197.

Artikelnummer: 2022030708   Een opmerkelijk testament ZHB 2022-03;   auteur: Ploeg, J. van der (Jaap)    (1793-2000) Onderstaand verhaal is, met toestemming van de auteur, de heer W. Doedens te Alkmaar, overgenomen uit het boek “Twee eeuwen sinds Jan Pieterz. de Wit en Catharina Molenaar van 1793 tot 2000”. *Parenteel1 van Jan Pz. de Wit en Catharina Molenaar, uitgebracht in november 1999.

198.

Artikelnummer: 2023012024   De Wonderbaarlijke levensloop van een Joods jongetje ZHB 2023-01;   auteur: Ploeg, J. van der    (1967) “Rubens Kremer na 18 jaar terug in Alkmaar”. Onder deze kop deed het Noord-Hollands Dagblad op zaterdag 7 januari 1967 (redacteur Rolf Stallinga) verslag van het bijzondere levensverhaal van Rubens Kremer, een Joods jongetje uit België. Het verhaal kwam (opnieuw) aan het licht toen Klaas van Diepen, wonend aan de Kanaalkade in ’t Zand, op een winterse dag in bewaard gebleven papieren van zijn overleden ouders dook. Hij vond de krant uit 1967 en tal van brieven die zijn ouders, Dirk en Alie van Diepen, in de loop der jaren ontvingen van Rubens die toen inmiddels in een kibboets in Israël woonde. Reden voor Klaas om op nader onderzoek uit te gaan. Hij wist, via een toevallig contact, het adres van de kibboets te achterhalen en via een schriftelijk verzoek aan het kibboetsbestuur enige informatie over Rubens boven water te krijgen. Voor het onderstaande verhaal heb ik gebruik gemaakt van het krantenartikel uit 1967 en, uiteraard en met grote dank aan hem, de gegevens die Klaas van Diepen wist te achterhalen.

199.

Artikelnummer: 2023021926   't Huijs te Vroech Op te Burgerbrug ZHB 2023-02;   auteur: Struijf, M. (Margriet)    (1572-2004) De bekende boerderij Vroegop (voluit t Huijs te Vroech Op) aan de Grote Sloot in Burgerbrug het dorp waar ik opgegroeid benis de oudst nog bestaande boerderij van de polder Zijpe. Over deze boerderij is reeds vrij veel geschreven met name het artikel Eigenaren en bewoners van t Huijs te Vroech Op in de Zijpe van J.N. de Wit in ZHB 2003-04. Ook de lokale historicus Piet Dekker gaat in zijn boek Oude Boerderijen en Buitenverblijven deel 2a uitgebreid in op m.n. de vroege eigenaars van Vroegop. Er is echter weinig of geen aandacht besteed aan authentieke soms zeer oude en voor een stolp kenmerkende details van deze boerderij. Daarom ga ik in het kort in op de geschiedenis van de boerderij en de eigenaren.

Uitgebreid zoeken