|
|
Historische Vereniging "De Zijpe" |
| Homepage HVZ → De Zijper Historie Bladen (ZHB) → Zoekresultaat |
|
Aantal gevonden publicaties : 5 (uit: 1265)
|
||
| ||
Klik op publicatie voor vergroting en meer informatie
| 1. |
|
Artikelnummer: 2024020514
De aanleg van het groot Noordhollandsch Kanaal, een immens karwei dat veel mensenzweet en paardenvlees kostte ZHB 2024-02; auteur: Stapel, H. (Henk) (1819-1824) Het is een vertrouwd beeld het Noord-Hollands Kanaal. Inwoners van de Zijpe komen er vaak langs met de auto bus en ook wel op de fiets. Het kanaal is zo vertrouwd dat we nauwelijks stilstaan bij de grote betekenis die het kanaal ooit had. Ruim een halve eeuw vormde het de levensader van Amsterdam tot de opening van het Noordzeekanaal in 1876 dit veranderde. Tegenwoordig zijn het wat zandschepen binnenvaarttankers mosselzaadschepen uit Yerseke gesleepte pontons met silos van een constructiebedrijf in t Zand en vooral pleziervaart die het Noord-Hollands Kanaal gebruiken. Het is nu tweehonderd jaar geleden dat tienduizend mannen gedurende vijf jaar van 1819 tot 1824 dagelijks bezig waren met de aanleg van het tachtig kilometer lange kanaal. Het was het grootste waterbouwkundige project in Nederland tot de aanleg van de Afsluitdijk en de Deltawerken. Er werd gebaggerd en gegraven. Bruggen sluizen werden aangelegd en gebouwen moesten wijken. Dit artikel gaat over die werkzaamheden. |
| 2. |
|
Artikelnummer: 2020042727
Correcties op artikel grenspaal bij oude raadhuisje Groet ZHB 2020-04; auteur: Stapel, H. (Henk) In het artikel over de grenspaal (ZHB 2019-02) schreef ik in de paragraaf ‘Vaarverbinding naar Hondsbossche Zeewering’ dat de vaart onder de Schoorlse Zeedijk was ontstaan bij het opwerpen van de dijk. Deze voor de hand liggende veronderstelling is niet juist. De vaart is niet in het midden van de dertiende eeuw, maar pas in 1520 gegraven. Dit blijkt uit hetgeen J. Westenberg in zijn Kennemer dijkgeschiedenis schreef, namelijk: ‘dat de abt van Egmond en de heemraden van het Hondsbosch in 1520 tot een akkoord kwamen inzake een dijksloot’. De dijksloot was belangrijk voor de aanvoer van paalhout en stenen voor de paalhoofden in Petten. De sloot kreeg de naam Hondsbossche Vaart. |
| 3. |
|
Artikelnummer: 2020041726
Teunis Brouwer, een vergeten redder (deel 2) ZHB 2020-04; auteur: Stapel, H. (Henk) (1850-1927) Dit artikel is het tweede deel van het verhaal van Teunis Brouwer. In het eerste deel (ZHB2020-03) beschrijft de auteur de omgeving waarin Teunis opgroeide en enkele historische gebeurtenissen die grote invloed hadden op Petten en omgeving. Dit deel gaat meer over de persoon Teunis en zijn familie. Zoals vermeld bij het eerste deel is het artikel met toestemming van de auteur en de redactie overgenomen uit het Jaarboek 2019 van Scoronlo.
|
| 4. |
|
Artikelnummer: 2020030922
Teunis Brouwer, een vergeten redder ZHB 2020-03; auteur: Stapel, H. (Henk) (1850-1927) ‘Wakkre jongens, Hollands trots’ zo begint het lied ‘De Reddingboot’ van Jan Pieter Heije. Heije was arts en hoofdbestuurslid van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. In de periode 1840-1870 schreef hij vele kinderliederen als ‘Zie de maan schijnt door de bomen’, ‘Zeven kikkertjes in een boerensloot’ en ‘Piet Hein’. Het doel was door samenzang op school de jeugd aan te zetten tot goed en vaderlandslievend gedrag. Zijn liederen verschenen in de liedbundel ‘Kun je nog zingen, zing dan mee.’ De liedbundel was populair tot in de jaren 1970. Het lied ‘De Reddingboot’ ging over redders, de mannen aan de kust die zich met gevaar voor eigen leven inzetten om hun medemens van de verdrinkingsdood te redden. Schoorl was vroeger een agrarische gemeente waarvan de inwoners, gescheiden door de duinen, met de rug naar de zee leefden. Het verraste me dan ook toen ik bij mijn historische onderzoek naar het reddingwezen ontdekte dat in de uiterste punt van Schoorl, in Camperduin, ook een redder woonde. Teunis Brouwer was zijn naam. Over hem was bijna niets bekend. Wie was die man? Ik ging me in hem verdiepen en langzamerhand ontrafelde zijn leven zich. Hij was geboren en getogen in Petten en verhuisde op middelbare leeftijd naar een huisje in de duinen van Camp, vlakbij de zeereep. Het bleek dat behalve heldendaden, ook armoede en persoonlijke tegenslagen zijn leven tekenden. Het toont de keerzijde van een held. Zijn bestaan was hard, minder romantisch of ideaal dan de schoolkinderen bij het zingen van ‘De Reddingboot’ zich zullen hebben voorgesteld.
|
| 5. |
|
Artikelnummer: 2019021217
Grenspaal bij Oude Raadhuisje Groet ZHB 2019-02; auteur: Stapel, H. (Henk) Een steenhouwer zou er minachtend naar gekeken hebben. Een grenspaal, niet van natuursteen maar van gestort beton, waar wat letters in zijn gedrukt. De namen van de aangrenzende gemeenten staan op twee zijden. Drie zou meer in overeenstemming met de juiste ligging van de gemeenten zijn geweest. Maar dat laatste kon waarschijnlijk niet vanwege het harden van het beton in de bekisting. De grenspaal heeft vanwege de eenvoudige materiaalkeuze flink geleden onder het weer. Het wekt de indruk van een knullige goedkope uitvoering. Toch is de Cultureel-Historische Vereniging Scoronlo zeer verguld met het paaltje. Dit artikel is met toestemming overgenomen uit het Jaarboek 2018 van de cultuurhistorische Vereniging Scoronlo. |