| Samenvatting |
: |
In de vijftiger en zestiger jaren van de 20e eeuw zag de Zijpe er heel anders uit dan nu. Het was vrijwel geheel grasland, met enig bouwland als gevolg van de scheurplicht uit de oorlog en wat bollenland. Het belangrijkste bestaansmiddel was de veeteelt, zoals dat sinds het begin van de polder Zijpe het geval was, met in 1960 ca. 300 melkveehouders. Dit artikel gaat over twee jonge boeren die zich inzetten voor verbe-tering van het belangrijkste bestaansmiddel en aan-zien van de Zijpe destijds: de rundveehouderij. Zij verloren hun leven op resp. 38- en 30-jarige leeftijd tijdens een hierop gerichte excursie in een periode die inmiddels geschiedenis is. Zij zouden veel betekend kunnen hebben en hun voortijdige dood, naast uiter-aard een niet te bevatten verlies voor hun dierbaren, was een groot verlies voor de Zijpe |
|---|
