| Samenvatting |
: |
‘Wakkre jongens, Hollands trots’ zo begint het lied ‘De Reddingboot’ van Jan Pieter Heije. Heije was arts en hoofdbestuurslid van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. In de periode 1840-1870 schreef hij vele kinderliederen als ‘Zie de maan schijnt door de bomen’, ‘Zeven kikkertjes in een boerensloot’ en ‘Piet Hein’. Het doel was door samenzang op school de jeugd aan te zetten tot goed en vaderlandslievend gedrag. Zijn liederen verschenen in de liedbundel ‘Kun je nog zingen, zing dan mee.’ De liedbundel was populair tot in de jaren 1970. Het lied ‘De Reddingboot’ ging over redders, de mannen aan de kust die zich met gevaar voor eigen leven inzetten om hun medemens van de verdrinkingsdood te redden. Schoorl was vroeger een agrarische gemeente waarvan de inwoners, gescheiden door de duinen, met de rug naar de zee leefden. Het verraste me dan ook toen ik bij mijn historische onderzoek naar het reddingwezen ontdekte dat in de uiterste punt van Schoorl, in Camperduin, ook een redder woonde. Teunis Brouwer was zijn naam. Over hem was bijna niets bekend. Wie was die man? Ik ging me in hem verdiepen en langzamerhand ontrafelde zijn leven zich. Hij was geboren en getogen in Petten en verhuisde op middelbare leeftijd naar een huisje in de duinen van Camp, vlakbij de zeereep. Het bleek dat behalve heldendaden, ook armoede en persoonlijke tegenslagen zijn leven tekenden. Het toont de keerzijde van een held. Zijn bestaan was hard, minder romantisch of ideaal dan de schoolkinderen bij het zingen van ‘De Reddingboot’ zich zullen hebben voorgesteld. |
|---|
