Historische Vereniging "De Zijpe"

Zoekresultaat:    Leven   (in veld: Rubriek)     

Aantal gevonden publicaties : 34   (uit: 1265) Getoond wordt publicatie : 1 t/m 30	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Meeste OCR-treffers

1.

Artikelnummer: 2020041726   Teunis Brouwer, een vergeten redder (deel 2) ZHB 2020-04;   auteur: Stapel, H. (Henk)    (1850-1927) Dit artikel is het tweede deel van het verhaal van Teunis Brouwer. In het eerste deel (ZHB2020-03) beschrijft de auteur de omgeving waarin Teunis opgroeide en enkele historische gebeurtenissen die grote invloed hadden op Petten en omgeving. Dit deel gaat meer over de persoon Teunis en zijn familie. Zoals vermeld bij het eerste deel is het artikel met toestemming van de auteur en de redactie overgenomen uit het Jaarboek 2019 van Scoronlo. Van de broers zouden Jan (1839) en Pieter (1849) en de zusters Guurtje (1844) en Maartje (1847) een belangrijke rol in Teunis zijn leven gaan spelen. Zij sprongen in een vlet en roeiden met gevaar voor eigen leven in de branding naar de omgeslagen reddingsboot. Het dagelijks leven ging weer verder, maar in Callantsoog en Petten bleef het persoonlijk verlies nog lang voelbaar. Schipper Adriaan Vos leed onder het drama waarbij vier dorpsgenoten en twee inwoners uit het naburige dorp het leven lieten. Een nieuw leven met Aaltje In financieel opzicht ging het steeds beter met Teunis. Een tragische gebeurtenis zou Teunis zijn leven ingrijpend veranderen. Strandwacht en armoede in Camperduin Nu hij een gezin moest onderhouden, werd het leven voor Teunis duurder. Peeck schreef de minister dat de 72-jarige Brouwer moest leven van vijf gulden ouderdomsrente. 30 Hij zoekt nog wel iets om bij te verdienen, maar moet zich veel ontzien, als zijnde te duur volgens de burgemeester. 31 Uit de opgaven van de burgemeesters bleek, dat meer dan honderd oud-redders behoefte aan steun hadden. Hij was een betrouwbare man die zich onbaatzuchtig en met gevaar voor eigen leven inzette voor zijn medemens. Ondanks de tegenslagen in zijn persoonlijk leven slaagde hij er toch in zijn leven inhoud te geven. Petten dat ik alleen kende van de naoorlogse nieuwbouw is voor mij gaan leven. Leven en werken van zeeloods-zeeschilder Haaike Abraham Jaarsma (1881-1970). (Den Helder 2006) - Belonje, J en W.

2.

Artikelnummer: 2020030922   Teunis Brouwer, een vergeten redder ZHB 2020-03;   auteur: Stapel, H. (Henk)    (1850-1927) ‘Wakkre jongens, Hollands trots’ zo begint het lied ‘De Reddingboot’ van Jan Pieter Heije. Heije was arts en hoofdbestuurslid van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen. In de periode 1840-1870 schreef hij vele kinderliederen als ‘Zie de maan schijnt door de bomen’, ‘Zeven kikkertjes in een boerensloot’ en ‘Piet Hein’. Het doel was door samenzang op school de jeugd aan te zetten tot goed en vaderlandslievend gedrag. Zijn liederen verschenen in de liedbundel ‘Kun je nog zingen, zing dan mee.’ De liedbundel was populair tot in de jaren 1970. Het lied ‘De Reddingboot’ ging over redders, de mannen aan de kust die zich met gevaar voor eigen leven inzetten om hun medemens van de verdrinkingsdood te redden. Schoorl was vroeger een agrarische gemeente waarvan de inwoners, gescheiden door de duinen, met de rug naar de zee leefden. Het verraste me dan ook toen ik bij mijn historische onderzoek naar het reddingwezen ontdekte dat in de uiterste punt van Schoorl, in Camperduin, ook een redder woonde. Teunis Brouwer was zijn naam. Over hem was bijna niets bekend. Wie was die man? Ik ging me in hem verdiepen en langzamerhand ontrafelde zijn leven zich. Hij was geboren en getogen in Petten en verhuisde op middelbare leeftijd naar een huisje in de duinen van Camp, vlakbij de zeereep. Het bleek dat behalve heldendaden, ook armoede en persoonlijke tegenslagen zijn leven tekenden. Het toont de keerzijde van een held. Zijn bestaan was hard, minder romantisch of ideaal dan de schoolkinderen bij het zingen van ‘De Reddingboot’ zich zullen hebben voorgesteld. Het lied De Reddingboot ging over redders, de mannen aan de kust die zich met gevaar voor eigen leven inzetten om hun medemens van de verdrinkingsdood te redden. Wie was die man? Ik ging me in hem verdiepen en langzamerhand ontrafelde zijn leven zich. Het bleek dat behalve heldendaden, ook armoede en persoonlijke tegenslagen zijn leven tekenden. In deel 2, dat in de volgende ZHB verschijnt, beschrijven we het verdere verloop van het leven van Teunis. Het zal bekend zijn dat daarbij de kerk in zee stortte wat veel kerkgangers het leven kostte en dat de stormvloed een kistje met relikwiee n voortjoeg langs Schoorl tot aan het hoger gelegen Zanegeest. De schout, later burgemeester, speelde een belangrijke rol in het dagelijks leven, zeker in een kleine gemeenschap als Petten. De ondernemende schout Pieter Langedijk ondernam nog een poging de visserij van Petten nieuw leven in te blazen. Leven en werken van zeeloods-zeeschilder Haaike Abraham Jaarsma (1881-1970) . (Den Helder 2006) - Belonje, J en W.

3.

Artikelnummer: 2017030313   De Zandtemer Klamboe ZHB 2017-03;   auteur: Volkers, T. (Theo)    (ca. 1948) In het eerste artikel uit de Klamboe schreef ik, dat de Pater de Witstraat in ’t Zand genoemd zou zijn naar de paters W. en J. de Wit, over wie ik in dat artikel schreef. Adri de Wit reageert hierop. Hij denkt bijna zeker te weten, dat de Pater de Witstraat genoemd is naar pater Damianus Petrus Wilhelmus de Wit O.P., geb. 15 juli 1878, overleden 5 juni 1952. Waarvan akte. Op 24 september 1948 vertrok korporaal Cees Broersen, 21 jaar oud, aan boord van de Johan van Oldenbarnevelt naar, zoals we dat toen noemden, de Oost. Hij was één van de vele dienstplichtigen, die opgeroepen werd om het vaderland te dienen in het onrustige Nederlands Indië. Cees Broersen had een redelijk schrijverstalent. Misschien is dat de reden, dat hij aanbood om voor de Klamboe een reisverslag, en later een verslag van wat er in Indië gebeurde, te maken. Uit deze stukken wil ik putten om een beeld te geven van wat een gewone Zandtemer jongen overkwam en wat hij meemaakte zo ver van huis. Want Nederlands Indië was toen heel ver weg. Het leven op zo’n post, een klein stukje Holland, hoog in de bergen, te midden van een schitterende natuur, tussen bergsawah’s, die trapsgewijs aanleunen tegen de hellingen en zo hoog, dat we letterlijk in de wolken zijn, verschilt hemelsbreed van dat in een garnizoensstad, als Soebang er een is. We leven hier echt in de rimboe een romantisch leventje te midden van een bevolking die zelden blanken ziet. Maar de kinderen hebben we nu al op onze hand; vanavond stonden er al minstens ‘n 100 kinderen te wachten tot we onze broodresten uitdeelden.” Soldaat Arie Deutekom schetst een beeld van hoe het leven bij de verbindingstroepen er uit ziet: “Tiga djohar, ’s morgens half 4. we worden gewekt door een Ambonees, zo een met een kleine 20 dienstjaren. Zo is ons leven hier nu zo’n beetje; de helft van de tijd op Sumatra’s oostkust, maar we komen er wel, ook al zijn we er niet. Dit is de haard van de vulkaan, daar van hieruit door de enorme spanningen op ongeregelde tijden uitbarstingen plaatsvinden, waardoor de hellingen van de prau bedekt worden met een gloeiende zwavelmassa, die elk leven doodt, maar die na enige tijd gestold is tot een grijze, broze steensoort, waarop elke boer of landbouwer jaloers zou zijn.” In augustus 1949 kwam het Ned. De Wit kwam per boot aan in Batavia en stapte daar voor het eerst van zijn leven in een vliegtuig, een Dakota, om naar het vliegveld van Bandoeng, Andir, gebracht te worden. Bronvermelding: De Zandtemer Klamboe 1948-1949-1950 (eigendom Zijper Museum) Wikipedia Foto’s uit het bezit van de familie Broersen Bidprentje D.P.W. de Wit uit het bezit van Adri de Wit Foto Sibajak van de site van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd Foto Johan van Oldenbarnevelt van de site Landverhuizers op weg naar een beter leven Kaartje Java van de site Historische kring Cadier en Keer Neeltje Niwin van de site van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed Niwin Kerstpakketten actie van de site Peace Palace Library Foto Winkelstraat Bandoeng van de site Bandoeng in Oud Indië .

4.

Artikelnummer: 2012020447   Jeugdherinneringen aan St. Maartensbrug in de jaren 1925 - 1945 ZHB 2012-02;   auteur: Bloothooft, Teunis; Veuger, Neeltje    Erratum blz 24: - Onder de schoolfoto uit 1927 staat Hildebrand Delver; dit moet zijn: Hillebrand Delver. Dirk Mansveld is ook onjuist; dit moet zijn Dirk Manneveld. (Bron: Piet Delver, de zoon van Hillebrand). Erratum blz 31: - Slagerij Dalenberg: in de 2e regel staat "Zij kregen drie zonen". Dit moet zijn: "Zij kregen vier zonen, Jan, Jaap, Arie en Bert". (Bron: de jongste van de vier, Bert Dalenberg). Mijn moeder beschreef vooral de gewone dingen van het dagelijks leven. Dat was dus ook een zwaar leven. Dan een woning waar Jan Veuger de timmerman ging z.g. stil leven. Later kon ze het leven niet meer aan, jammer. Verongelukte of door andere oorzaken om het leven gekomen dieren werden daar geslacht en gekeurd. Hoewel de voedselvoorziening nog lang niet in kannen en kruiken was kwam het normale leven weer op gang.

5.

Artikelnummer: 2014010310   Aan de Stolpen ZHB 2014-01;   auteur: Raatgers, J. (Jan)    (1948-1974) Dit artikel bestaat uit herinneringen van Jan Raatgers, een geboren en getogen Zijpenaar. Ze zijn opgeschreven door Jan Raatgers en voor de ZHB bewerkt door Klaas Olieman en de redactie. Schooljaren De eerste grote tegenvaller in mijn leven was de gang naar de kleuterschool. Maar wel een leven dat ‘geleefd’ werd. Het was voor mij een lot uit de loterij, want ik kreeg een prachtig leven. Voor de moeder van dit gezin met elf kinderen was het leven zwaar. Tijdens die vakantie ging het mirakels best met ons, het werd één van de mooiste vakanties van mijn leven!

6.

Artikelnummer: 2019030310   Familie Van Wel van 't Buurtje ZHB 2019-03;   auteur: Volkers, T. (Theo)    (1700-2019) Begin 2018 kreeg de historische vereniging een uitnodiging om aanwezig te zijn bij de presentatie van een boek over de familie Van Wel van ’t Buurtje. En zo kon het gebeuren dat Ineke van Stuijvenberg en Nettie Wezelman op zondag 11 maart aanwezig waren in de Koepel in Schagerbrug voor een feestelijke bijeenkomst rond het gereedkomen van dit boek. Zij kregen uit handen van de samenstellers, Kees van Wel en Christel Terwiel, een exemplaar overhandigd voor de vereniging. Na lezing vond ik het boekje zo interessant en zo rijk voorzien van fraaie illustraties, dat ik daar wel een artikel voor de ZHB in zag. In het overleg met Kees van Wel gaf hij aan daar nu geen tijd voor te hebben, maar dat hij het prima vond als ik me daar aan zou wagen. Het resultaat leest u hier. Tijdens het leven van Johannes en Maria werd het rivierengebied regelmatig geteisterd door overstromingen met als gevolg dat oogsten vernietigd werden en besmettelijke ziekten uitbraken. Het leven was in die tijd geen pretje: in de zomer van 1780 heerste in het Land van Maas en Waal veepest, die vooral de arme pachtboertjes ruïneerde. Verder zonder pech, om half twaalf in Alkmaar, Heilo gepasseerd, daar begon het lieve leven weer en zo hebben we doorgesukkeld tot Krommenie, en daar konden we niet verder en hebben de aardappelen bij menschen achter moeten laten, de banden hebben we er maar afgehaald en op de velgen verder. Tot een tweede hartaanval op 13 augustus 1959 een einde maakte aan zijn leven.

7.

Artikelnummer: 2009021016   Dirk Jan Swarthof (1791 - 1855) ZHB 2009-02;   auteur: Numan, K. (Karel)    (1791-1855) Daarbij moeten we in het oog houden, dat vader Gerrit bij de geboorte van deze Jan 44 jaar oud is en weliswaar dus midden in zijn leven staat, maar op het moment dat Jan de leeftijd van de volwassenheid zou hebben bereikt, een knap eind in zestig zou zijn. Dat zal ongetwijfeld diepe sporen getrokken hebben in het leven van de overige gezinsleden. dienaar van policie Op 1 januari 1820 wordt Jan Swarthof dienaar van politie in dienst van het Polderbestuur van Zijpe en Hazepolder. Welk stuk alhier is beschreven onder nummer NEGEN. 10e Eene onderhandsche schuldbekentenis ten laste van nu wijlen de Heer Adriaan de Carpentier in leven dijkgraaf gewoond hebbende en overleden in de gemeente Zijpe, gedateerd twintig Junij achttien honderd drieenveertig, bedragende een duizend driehonderd gulden, rentende vijf ten honderd in het jaar, telkenjare verschijnende op den twintigsten Junij.

8.

Artikelnummer: 2015020309   Een selfmade zakenman ZHB 2015-02;   auteur: Kooij, H. (Huib)    (1915-1983) Op de tentoonstelling ‘Speelgoed uit de oude doos’ die tot april 2012 in het museum van Harenkarspel te bewonderen viel, stond ook een speelgoedwinkeltje. De inhoud daarvan was grotendeels zoekgeraakt, maar Miep Buter maakte ons erop attent dat het een stoffenwinkeltje voorstelde, ooit geschonken door Huib Kooij, voormalig confectionair in Schagen. Er hoort een levensverhaal bij dat Huib in 1983 zelf schreef. Aan de hand van dit verhaal wordt dit winkeltje ineens wel heel bijzonder. Bron: "Zicht op Haringcarspel dec. 2013". Hij is dan ook zijn hele leven boer en veehandelaar gebleven. Op 10-jarige leeftijd kwam er voor mij echter nóg een belangrijk moment in mijn leven. Het eerste artikel dat ik in mijn leven verkocht (dit zal ik nooit vergeten) was een paar bretels met blauw geborduurde vlinders, voor haar zoon Willem, prijs: 90 cent.

9.

Artikelnummer: 2017020312   Van armenhuis naar bejaardenhuis Buiten Zorg ZHB 2017-02;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1884-1979) Jacob Boots ’t leven is ter zelfder tijde ‘kort ende lang. ’t maakt de eene blijde, En de andere bang. ‘k zegge vele, En niemand spreekt mij tegen, hoe meer dat het mindert, hoe zwaarder dat ’t zal wegen. Laten die oudjes hunne laatste dagen leven in een omgeving die voor hen luxe is, gij leeft uw geheele leven in zulk een omgeving. Het leven in een Armenhuis rond 1915 Verzorgd worden in het Armenhuis leek misschien ideaal, maar de waarheid was anders.

10.

Artikelnummer: 2018020312   Het Zijper landbouwhuis ZHB 2018-02;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1932-1981) Na een tip van voorzitter Piet Glas van de Historische Vereniging, heb ik contact gezocht met de familie Nobel in Schagerbrug. Cees Nobel is een begenadigd verteller en was bereid één en ander te vertellen over het bedrijf, dat zijn vader had opgericht: Het Zijper Landbouwhuis, gevestigd aan de Grote Sloot in Sint Maartensbrug en tussen 1932 en 1981een begrip in de regio rond de Zijpe. Inmiddels bestaat dit bedrijf niet meer, maar de vraag bracht bij hem veel herinneringen naar boven. Na een aantal heel gezellige bezoekjes bij Cees en Tiny in Schagerbrug heb ik het volgende verhaal mogen optekenen. Ik dacht, dat is een pittig ding en zo kwam Tiny in mijn leven. Dit is een hele vervelende periode in mijn leven geweest waar ik samen met mijn gezin veel verdriet om heb gehad. Het leven is voor hen niet altijd gemakkelijk geweest, maar de blijmoedigheid is bij beide echtelieden gebleven.

11.

Artikelnummer: 2020011723   Ik blijf een Zijpenaar ZHB 2020-01;   auteur: Ploeg, J. van der (Jaap)    (1934-2002) “Ik heb er een leuke jeugd gehad”. Aan het woord is de heer Roel Slagter. In de voorbije periode bezocht hij een aantal keren het Zijper Museum in Schagerbrug en wist de aandacht op zich te vestigen door te melden dat hij heel veel over de Zijpe kon vertellen. Dat maakte de redactie van dit blad uiteraard erg nieuwsgierig en een afspraak met Roel was snel gemaakt. Een middag bij hem thuis in Winkel en vervolgens een rondrit door de Zijper polder leverden een stroom aan informatie op. In onderstaand artikel schets ik daar een weergave van. Over Roels leven en werk Roel werd geboren op 21 februari 1934 aan de Noord-Zijperweg in Wieringerwaard. De grote Atlaskraan was zijn lust en zijn leven. Het salaris was weliswaar laag maar het was de kans van zijn leven.

12.

Artikelnummer: 2009040306   De bewoners van de kom van ‘t Zand vanaf ca.1930. Deel 2:de Kanaalkade ZHB 2009-04;   auteur: Olieman, N. (Klaas)    (1930-2000) Cor werkte bij zuivelfabriek ‘Nieuw Leven’ en hield een paar koeien; zijn vrouw was jarenlang hulp bij huisarts J.F.W.G. Verheul aan de overkant van het kanaal. Mijn eerste kennismaking met Piet Bakker was toen hij begin jaren ’50 bussen met melk ophaalde bij veehouders in de omgeving voor melkfabriek ‘Nieuw Leven’.

13.

Artikelnummer: 2014030307   Jan van Scorel ZHB 2014-03;   auteur: Ravestijn, P. (Pauline)    (1495-1562) Aanleiding tot dit artikel was een expositie over Jan van Scorel in Utrecht (jan. j.l.) over de tijd dat hij in Rome was, waar hij onder de toenmalige Nederlandse paus Adrianus VI tot conservator werd benoemd van de pauselijke kunstcollecties. Leven . Over zijn leven zijn we goed ingelicht mede dankzij Carel Mander.

14.

Artikelnummer: 2014030813   Het verhaal van Jikke Velstra-Tienstra ZHB 2014-03;   auteur: Ravestijn, P. (Pauline)    (1917-2002) Ik ben geboren (5 okt. 1917) op een schip dat 24 ton groot was. Mijn vader heette Heine en mijn moeder Klaske. Het beroep van mijn vader was schipper en zijn vaste stand – of ligplaats was Veenwouden. Hij ging bij een boer werken Hij is toen bij een boer te werk gegaan. Z’n lust en z’n leven! Maar ja, dat werk was voor hem z’n lust en z’n leven.

15.

Artikelnummer: 2018021923   Café "het Zijper Welvaren" ZHB 2018-02;   auteur: Vriend-Visser, R. (Ria)    (1948-1959) Bij het ordenen van het ‘archief’ van mijn overleden ouders, kwam ik wat foto’s tegen uit de beginjaren van hun huwelijk. Van 1948 – 1959 waren zij de uitbaters van café “Het Zijper Welvaren” te Burgerbrug. Mede geprikkeld door de erbarmelijke staat waarin het pand zich nu bevindt, leek het mij leuk om deze foto’s in ZHB te publiceren. In de oorlogsjaren hebben mijn ouders, Jan Visser en Gre Klaver, verkering gekregen. Jan was de oudste boerenzoon (Hoeve Dijkstaal te St. Maarten) en Gre was de jongste boerendochter (Zuiderhoeve te Zuid-Schermer). Jan wilde trouwen. Toen hij nog in het bedrijf van zijn vader werkte, deed hij al wat ‘buiten de poort’. Hij had grote affiniteit met de agrarische sector maar zijn hele leven op het land werken en geen mensen zien, dat zag hij niet zitten. Hij zat in de zaad- en aardappelhandel en had oog voor de handel in landbouwmachines. De vader van Gre was weduwnaar en zijn jongste zoon wilde graag met de boerderij verder. Hoe toevallig kan het dan zijn dat Jan nou net Arie Kapitein uit Schagen ontmoette. De uitbaters van café “Het Zijper Welvaren” (familie Delver) hadden de huur opgezegd en mogelijk was caféhouder worden wel iets voor Jan. De vader van Gre, Simon Klaver (als jongste boerenzoon geboren in De Stolpen), zag het wel zitten. Hij had namelijk in het begin van zijn huwelijk zelf een café gehad (café “Halfweg” te Heerhugowaard later “De Heer Van Jericho”) maar was toch weer boer geworden. De ouders van Jan vonden het helemaal niks en waren zwaar tegen. Het stel wilde trouwen en zette door. Zo werden zij de nieuwe exploitanten van café “Het Zijper Welvaren”. Hij had grote afï¬�niteit met de agrarische sector maar zijn hele leven op het land werken en geen mensen zien, dat zag hij niet zitten. De herinneringen uit die tijd liepen voortdurend door het leven van mijn ouders en nu nog steeds door dat van de oudste kinderen.

16.

Artikelnummer: 2019040318   Van broodbakker tot tankbouwer; Het verhaal van Oostwouder 't Zand ZHB 2019-04;   auteur: Volkers, T. (Theo)    Wie over de N9 naar Den Helder rijdt, ziet ten noorden van ’t Zand op het bedrijventerrein Kolksluis enorme silo’s staan. Deze silo’s worden gebouwd door ‘Oostwouder Tank- & Silobouw BV’ voor klanten in heel Nederland. En daarbuiten! Regelmatig werd aan JanPiet Oostwouder gevraagd naar het ontstaan en de ontwikkeling van dit bedrijf. Deze vraag heeft hij beantwoord in een fraai boekwerk “Van broodbakker tot tankbouwer, van vader op zoon”. Op ons verzoek heeft JanPiet op 19 november jl. naar aanleiding van het boek de lezing op de najaarsvergadering van onze vereniging verzorgd. Voor de ZHB heb ik een samenvatting van het boek gemaakt met hier en daar een aanvulling uit andere bron. Grada Toen in de jaren zestig de melkfabriek Nieuw Leven werd gesloten, vestigde zich in het leegstaande pand de zeepfabriek Grada. Het verdriet is groot, maar het leven en het bedrijf gaan door.

17.

Artikelnummer: 2020011016   Amsterdammers in Petten ZHB 2020-01;   auteur: Glas, P. (Piet)    (1830-2019) Begin jaren ’60 van de vorige eeuw kon je de ‘echte’ Pettemers nog goed scheiden van de nieuw gekomen RCNers, die voornamelijk in de Eriksstraat woonden. Een eigenaardig fenomeen was dat je af en toe tussen de ‘echte’ Pettemers een Amsterdams accent hoorde. Tante Naatje Schaap bijvoorbeeld, die een soort conciërge was op de lagere school en Ome Nelis Engelbracht, als bestuurslid van de voetbalclub konden je in onvervalst Amsterdams toespreken. Maar ook bij schoenmaker Tolen en wat later bij de patattent van Moritz was een accent waar te nemen. Ze hadden iets met elkaar gemeen, want af en toe zag je ze allemaal bij elkaar zitten. Sigaren roken, advocaatje drinken, luide muziek, kortom gezellig. En ze konden ook nog eens geweldig dansen. Wat was dat toch allemaal? Waar kwam dat vandaan? Deels uit: Leven tussen wandluizen en kakkerlakken Het was toen al een wijk, die hard op weg was te vervallen tot één der ellendigste woonbuurten van de stad, met vele huizen vol wandluizen, kakkerlakken en vlooien. Jansje, overleden op 19 juni 1969, had dus al een bewogen leven achter de rug toen zij in 1900 trouwde met Nelis (Cornelis Engelbertus Johannes) Engelbracht, geb. 12 april 1875 varensgezel op de koopvaardij uit Rotterdam, later stoomstoker bij de gemeentelijke gasfabrieken te Amsterdam.

18.

Artikelnummer: 2022030911   Gerhard L. Meyer ZHB 2022-03;   auteur: Dijk, G. van (Frans)    In de ZHB van 2013 (ZHB201302) beschreef Piet Dekker de biografie van G.L. Meyer (1830-1916), „Een Duitse grootindustrieel en zijn jeugd aan de Burgerbrug“. Een prachtig stuk, niets aan toe te voegen of toch wel? Piet schrijft dat G.L. Meyer veelvuldig miljonair was, maar verder wordt daar niets over gezegd. In dit artikeltje daarover wat meer. Ook was hij politiek zeer actief eerst op lokaal niveau en later op landelijk niveau toen hij in 1901 voor het leven werd benoemd in het Preussisches Herrenhaus vergelijkbaar met het House of Lords in de UK. Ook hier zaten edellieden in die op basis van erfrecht een zetel voor het leven kregen.

19.

Artikelnummer: 2022041822   Zijper Bram en Trien Nottelman in voormalig Nederlands Indië: 1920-1946, deel 1 ZHB 2022-04;   auteur: Struijf, M. (Margriet)    (1898-1928) De families Rademaker en Nottelman waren honkvast in de Zijpe en nabije omgeving. Grote uitzondering zijn mijn oudtante Trien en haar man Bram, die in 1920 naar voormalig Nederlands Indië gingen en daar 25 jaar woonden. Met behulp van haar kleinkinderen Toos en Paul Advokaat, Yvon en Kees Hoeben en nicht Nel Vries-Eriks, heb ik onderstaand artikel geschreven aan de hand van herinneringen en ca. 100 bewaard gebleven brieven, vooral van Trien aan haar ouders, uit de jaren 1921-1923 en 1927-1928 (citaten hieruit zijn in italic schrift). In alle brieven viel mij op hoezeer zij bij de familieleden en de Zijpe betrokken bleven. Waarschijnlijk omdat het bestaan als timmermansknecht weinig vooruitzichten bood en zij een beter en rijker leven ambieerden besloten Bram en Trien net als vele andere Nederlanders destijds om naar voormalig Nederlands Indi /Indonesi 1 te gaan. Al aan boord begon het nieuwe `deftige leven: zij waren gewend met alleen een vork te eten maar in de eetzaal lag er veel bestek naast hun borden.

20.

Artikelnummer: 1994010306   Hoe het vroeger was in Oudesluis. Briefjes, foto's en knipsels uit de 'bewaartrommel' van Dieuwertje Muntjewerf (1894-1973). ZHB 1994-01;   auteur: Keuris, J.P. (Jan)    (1894-1973) Dat voorbeeld van meewerken had navolging in het verdere leven van de meisjes Muntjewerf. bekend van Schermerhorn tot Purme- rend! Dieuwertje -werd de vrouw van Jan Keuris uit de Enkabé-winkel aan St.

21.

Artikelnummer: 2015011518   Strijd tegen tuberculose in de afgelopen eeuw ZHB 2015-01;   auteur: Boots, J. (Jacob)    (1900-1955) Zo’n 100 jaar geleden was tuberculose een ongeneselijke ziekte waaraan veel mensen stierven. De ziekte die ook wel de vliegende tering werd genoemd, was een bacteriële infectieziekte, die relatief gezien op het platteland veel slachtoffers eiste. Het was een bacteriële ziekte die zowel onder de veestapel als onder de mensen voor kwam. Zo rond de jaren 1900 – 1950 werd door de regering veel inspanning gedaan om de ziekte te beteugelen. Op boerenbedrijven werden besmette dieren geruimd en boeren financieel gecompenseerd. Hier gingen enorme bedragen in om. De oorlogsperiode 1940-1945 verstoorde deze inzet maar werd na de oorlog weer ter hand genomen. Mensen die besmet waren geraakt, werden verzorgd in diverse ziekenhuizen en sanatoriums. Frisse lucht, rust, hygiëne en goed eten waren de remedie tegen deze gevreesde ziekte. Tevens werden patiënten zoveel mogelijk geïsoleerd om zo een mogelijke besmettingshaard in te dammen. Antibiotica waren nog niet voorhanden en het toekomstbeeld van de patiënt was zeer onzeker. De diverse landelijke kruisverenigingen en kerkgenootschappen speelden een belangrijke rol in verzorging en huisvesting van de patiënten. Inmiddels was er een huishoudster bij ons ingetrokken en het leven ging weer zijn gangetje op de boerderij.

22.

Artikelnummer: 2016040512   Het verhaal van Willem en Trijntje Rampen – Zeeman ZHB 2016-04;   auteur: Ravestijn, P. (Pauline)    (1921-2016) In het kader van oral history heb ik in 2012 met Willem & Trijntje Rampen – Zeeman gesproken. Hiervan is een verslag gemaakt, dat te lezen is in het Zijper Museum. Voor deze editie ZHB is een verkorte versie opgemaakt. Na het werkzaam leven: In Callantsoog heb ik bij de Gemeente tot mijn 61½ jaar gewerkt, daarna ben ik met Vut gegaan.

23.

Artikelnummer: 2017010612   The Blue Birds ZHB 2017-01;   auteur: Wel, K. van (Kees)    (1967) In maart 2017 is het precies 50 jaar geleden dat The Blue Birds (de Zandtemer beatband) voor het eerst optrad. Ik heb vanaf het eerste optreden ongeveer drie jaar deel uitgemaakt van de formatie en heb hele leuke herinneringen aan deze tijd. Vorig jaar ben ik begonnen mijn herinneringen op papier te zetten. De stukjes die ik schrijf zijn mijn belevenissen en hebben een persoonlijk karakter. Het is zeker niet mijn bedoeling het complete verhaal van The Blue Birds te schrijven. Dat zou ik sowieso niet kunnen want de band heeft na mijn vertrek in diverse samenstellingen gespeeld tot ver in de jaren zeventig. Ik wil uiteindelijk van mijn schrijfsels een boek maken, waarin ook ruimte is voor verhalen van fans uit die tijd (1967-1970). Ik hoop door deze publicatie dus ook wat herinneringen op te roepen bij de lezer. Ik zou het leuk vinden reacties, verhalen of anekdotes te ontvangen. Foto’s! Dat zou helemaal mooi zijn, want er is niet veel beeldmateriaal uit die tijd. Veel plezier bij het lezen van mijn ‘Sentimental Journey’ Omdat ze ook de Beatles geschreeuw vonden kon ik daar wel mee leven en zong, als het effe kon, vrolijk verder.

24.

Artikelnummer: 2017022424   Herinneringen aan de vakantiekolonie in Petten ZHB 2017-02;   auteur: Buckert, W. (Wijnand)    (1947-1948) Het bovenstaande schrijf ik om te laten zien in welke omstandigheden mijn jonge leven startte.

25.

Artikelnummer: 2019011823   Scheepsvolk moordt in Oudesluis ZHB 2019-01;   auteur: Bremer, J.T. (Jan); Schoorl, H. (Henk)    (1782) De redactie werd door Jan Bremer gewezen op een aardig artikel dat opgenomen is in het boek ‘Varensgasten en ander volk’ van Jan Bremer en Henk Schoorl. Het boek beschrijft aan de hand van 31 artikelen vier eeuwen bedrijvigheid aan de kusten van Hollands Noorden1 en toestanden en gebeurtenissen in de periode 1400 tot 1800. Het 26ste artikel gaat over een dorp in rep en roer2, een moord in Oudesluis en hoe men toen strafte. Omdat het artikel niet elders is gepubliceerd, gaf Jan ons toestemming het in de ZHB te publiceren. Na opsomming van het crimineel gebeuren, waarbij 'de gedetineerde eenen zeer geweldigen wreede moord heeft geperpetreert... een moetwilligen dootslag, gepaert met de uytterste violentie en wreedheyt en uytgevoerd met een mes, hetgeene bij beschouwingh is bevonden een moordadig instrument te zijn... en gemerkt den doodslag een zeer swaare gruwelijke strafbaare misdaad zij, en er niets gruwelijkers is dan een mensch naar Gods beeld geschapen te dooden en den evenmensch een leeven te beneemen, dat Gode alleen toebehoórt... ', liet hij de meest schizofrene gedachtenkronkel volgen die zich maar denken laat, maar die door alle machthebbers door de eeuwen heen steeds opnieuw is gedacht en uitgevoerd: omdat er niets gruwelijkers is dan een mens naar Gods beeld geschapen te doden en de evenmens het leven te benemen, dat God alleen toebehoort... zou met een beroep op dezelfde Godheid de gevangene op de meest gruwelijke wijze ter dood worden gebracht!

26.

Artikelnummer: 2019020311   Familie Hopman en De Zijpe: een lange en rijke historie ZHB 2019-02;   auteur: Ploeg, J. van der (Joop)    Het is al weer enige tijd geleden dat binnen de kring van de Historische Vereniging het idee ontstond om een verhaal te schrijven over Jan Hopman in Schagerbrug, gepensioneerd veehouder en woonachtig op een historische plek. Omdat Jan en ik elkaar al heel wat jaren kennen, met name via ons biljartclubje, belandde bij mij het verzoek om te proberen dit verhaal op te tekenen. Welnu, dit verhaal is de weerslag van een aantal gesprekken met Jan (geboren op 5 juni 1931) en enig bronnenonderzoek. Steeds was zijn dochter Hanny, op verzoek van Jan, bij de gesprekken aanwezig. Dit voelde voor hem goed en vertrouwd en als je 87 bent is een geheugensteuntje zo nu en dan wel prettig. Zijn leven lang was Jan veehouder aan de Grote Sloot, in de Polder C net ten zuiden van Schagerbrug, aan de oostzijde begrensd door de West-Friese Omringdijk. Sinds zijn pensionering wordt het bedrijf gerund door Hanny en haar man, Danny Timmer. Zijn leven lang was Jan veehouder aan de Grote Sloot, in de Polder C net ten zuiden van Schagerbrug, aan de oostzijde begrensd door de West-Friese Omringdijk.

27.

Artikelnummer: 2022020514   Het verhaal van Kees Keijzer ZHB 2022-02;   auteur: Wolzak, I. (Ide)    (1921-2022) Dit boekje vol verhalen is verteld door Kees Keijzer in 2011 en geschreven door Ineke van Stuijvenberg. Het verhaal is aanwezig in het Zijper Museum. Deze verkorte bewerking is van de hand van Ide Wolzak. Van alle mensen die op deze foto staan ben ik de enige die nog in leven is.

28.

Artikelnummer: 2002040809   Bittere armoede...(in Petten 1886). ZHB 2002-04;   auteur: Klant, P.T. (Piet)    (1886)

29.

Artikelnummer: 2009032224   De bewoners van de kom van ‘t Zand vanaf ca. 1930. Deel I, de Rijksweg ZHB 2009-03;   auteur: Olieman, N. (Klaas)    (1930-1950)

30.

Artikelnummer: 2014011116   Het verhaal van Rie de Waard - Dekker ZHB 2014-01;   auteur: Stuijvenberg, C. van (Ineke)    (1920-2013)

Uitgebreid zoeken